YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦VELAYET DÜZENLEMESİ
♦EŞLER ARASINDA VELAYET KONUSUNDA ANLAŞMA OLMAMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm,davalı tarafından temyiz edilmekle,evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Evlilik en az bir yıl sürmüş ise,eşlerin birlikte başvurması ya da bir eşin diğerinin davasını kabul etmesi halinde,evlilik birliği temelinden sarsılmış sayılır. Bu halde boşanma kararı verilebilmesi için,hakimin tarafları bizzat dinleyerek iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulması şarttır. Hakim,tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Bu değişikliklerin taraflarca da kabulü halinde,boşanmaya hükmolunur. Bu halde,tarafların ikrarlarının hakimi bağlamayacağı hükmü uygulanmaz. (TMK. m. 166/3). Buna göre,eşlerin serbest iradesiyle boşanma kararı verilebilmesi için,boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumu hususunda tarafların anlaşmış olmaları,taraflarca kabul edilen düzenlemenin de hakim tarafından uygun bulunması zorunludur. Aksi halde,anılan hüküm gereğince boşanma kararı verilemez. Yargıtay,kanunun açık maddesine (TMK. md. 166/3) muhalif gördüğü diğer sebeplerle hükmü bozabileceğinden (HUMK. md. 439/2),hükmün boşanma bölümünün davalı tarafından temyiz edilmemesi hukuksal bir sonuç doğurmaz. Mahkemece yapılacak iş,velayet düzenlemesi yapılmayan ortak çocuk 04.01.1998 doğumlu S.'nın velayeti hakkında tarafları bizzat dinleyerek iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve düzenlemeyi uygun bulması şarttır. Aralarında boşanmanın mali sonuçları ve çocukların durumu hususunda tam anlaşma olmadan,Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesi uyarınca boşanma kararı verilemeyeceğinden,velayet konusunda eşler arasında anlaşma olmadığı ve mahkemece getirilen öneri kabul edilmediği takdirde; davaya çekişmeli boşanma olarak devam edilerek taraflara iddia ve savunmalarının dayanağı bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetlerini içeren beyan ile iddia ve savunmanın dayanağı olarak ileri sürülen her bir vakıanın ispatını sağlayacak delillerini sunmak ve dilekçelerin karşılıklı verilmesini sağlamak üzere süre verilip ön inceleme yapılarak tahkikata geçildikten sonra usulüne uygun şekilde gösterilen deliller toplanarak gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA,temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,03.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦MANEVİ TAZMİNAT İSTEMİ
♦MADDİ TAZMİNAT İSTEMİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen,yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm,davacı kadın eş tarafından boşanma kararının gerekçesi ve reddedilen yoksulluk nafakası yönünden; davalı erkek eş tarafından ise boşanma,kusur belirlemesi,tazminatlar,tedbir nafakası,ihtiyati tedbir kararı ve davalının evden uzaklaştırılmasına ilişkin kararlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.03.2015 günü duruşmalı temyiz eden davacı F. R. vekili ve karşı taraf temyiz eden davalı N. R. vekili geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-) Dosyadaki yazılara,kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkeme kararının gerekçesinde de belirtildiği üzere 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 161. ve 162. madde koşullarının gerçekleştiğinin ve bu hükümlere de dayalı olarak boşanma kararının verildiğinin anlaşılmış bulunmasına göre,davacı kadın eşin tüm,davalı erkek eşin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları,boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri,paranın alım gücü,kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın eş yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK md.174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA,bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine,peşin harcın mahsubuna 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle,03.03.2015 tarihinde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦KADININ ASGARİ İHTİYAÇLARINI KARŞILAYACAK SÜREKLİ VE DÜZENLİ GELİRİNİN BULUNMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen,yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm,davalı tarafından temyiz edilmekle,evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-)Dosyadaki yazılara,kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,davalı (koca)'nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-)Mahkemece,davacı (kadın) yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davacı (kadın)'ın asgari ihtiyaçlarını karşılayacak sürekli ve düzenli gelirinin bulunduğu ve bu nedenle boşanmayla yoksulluğa düşmeyeceği,Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının davacı (kadın) yararına gerçekleşmediği anlaşılmaktadır. Durum böyleyken yazılı gerekçeyle davacı (kadın)'ın yoksulluk nafakası talebinin kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA,bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle,03.03.2015 tarihinde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen,yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle,evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava,velayetin anneye verilmesi talebine ilişkin olup basit yargılama usulüne tabidir. Ne var ki; mahkemece basit yargılama usulünde duruşma yapılmaksızın karar vermeye imkan tanıyan Hukuk Muhakemeleri Kanununun 320/1. maddesinin uygulanmasında hataya düşülmüştür. Şöyle ki,velayete ilişkin dava kamu düzenine ilişkin olup,re'sen araştırma ilkesi uygulanır. Taraflar dilekçelerinde tanık deliline de dayanmıştır. Velayetin düzenlenmesinde asıl olan,çocuğun üstün yararıdır. Dinlenecek tanıklarla,mevcut hükümden farklı olarak çocukların üstün yararının gözetilmesini gerektirecek yeni bir durum ve olgu ortaya çıkabilir. Öyleyse,dayandıkları olgu ve vakıaları kanıtlama konusunda taraflara imkan tanınması,"adil yargılama hakkını" içeren "hukuki dinlenilme hakkı" nın bir gereğidir (HMK.md.27.) Öyleyse,açıklanan hususlar gözetilerek mahkemece duruşma günü belirlenerek,taraflara tanıklarını da dinletme imkanı tanınması,delillerinin toplanması ve tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA,bozma sebebine göre diğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına,temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle,04.03.2014 tarihinde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASINDA MANEVİ TAZMİNAT
♦KİŞİLİK HAKLARINA SALDIRI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün her iki dava yönünden temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 15.03.2011 günü temyiz eden davacı-davalı İ. Z. A. ile vekili geldi. Karşı taraf davalı-karşılık davacı T. A. ile vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanmaya neden olan olaylarda birlik görevlerini yerine getirmeyen davacı-davalı kocanın kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2 - Toplanan delillerden davacı-davalı kocadan kaynaklanan, davalı-davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eden maddi bir hadisenin varlığı kanıtlanmamış ve Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşulları gerçekleşmemiştir. Bu nedenle, davalı -davacı kadının manevi tazminat talebinin reddi gerekirken; yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 825,00 TL. vekalet ücretinin Tülay'dan alınıp İbrahim'e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦KİŞİSEL İLİŞKİNİN DÜZENLENMESİ
♦EŞYALARIN AİDİYETİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar, nafakalar, kişisel ilişki süresi, ziynet eşyaları yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği düşünüldü:

KARAR : 1- ) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı kocanın aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- ) Velayet kendisine verilmeyen babayla ortak çocuk arasında babalık duygularının tatminine olanak verecek ve her ayın belirlenecek bir kısım hafta sonlarında çocuğun baba yanında yatıya kalacağı şekilde uygun kişisel ilişki düzenlemesi yapılmamış olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

3- ) Davacı kadın Beko marka fırın, 51 ekran televizyon, Arçelik marka çamaşır makinesinin kendisine ait olduğunu ispat edemediği halde; bu eşyalar yönünden istemin kabulüne karar verilmesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyize konu hükmün 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarda 1. bentte açıklanan sebeplerle ONANMASINA, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦KOCANIN KUSURLU DAVRANIŞI
♦BOŞANMA DAVASI
♦BOŞANMA DAVASINA BAĞLI MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT TALEBİ
♦YOKSULLUK NAFAKASI
♦KOCANIN EŞİNİN GÜVENİNİ SARSMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar ve iştirak nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği düşünüldü:

KARAR : 1- ) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle iştirak nafakası konusunda infaz edilecek hükmün gerekçeli karardaki hüküm olduğunun anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- ) Toplanan delillerden; mahkemenin davacı kocaya kusur olarak yüklediği kocanın eşine fiziksel şiddet uygulaması olayından sonra, tarafların barışıp birlikte yaşamaya başladıkları; böylece, fiziksel şiddet boşanma nedeni olmaktan çıkmışsa da; davalı kadının açtığı bağımsız tedbir nafakası dosyasında da belirlendiği üzere; bu barışmadan sonra, davacı kocanın, ortak konuta eşinden gizli dinleme cihazı yerleştirerek eşinin güvenini sarstığı ailesinin evliliğe müdahalesine tepkisiz kaldığı anlaşılmaktadır. Davalı kadının ise, barışma olayından sonra gerçekleşmiş bir kusurlu davranışı kanıtlanamamıştır. Bu durumda, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasını gerektiren olaylarda, kusurun tamamen davacı koca da olduğunun kabulü gerekir. Davalı kadının az bile olsa, kusuru kanıtlanamamış ve davanın reddi gerekirken; boşanma kararı verilmesi hatalı ise de; bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir. Ancak, boşanma hükmünün temyiz edilmemiş olması; hükmün gerekçesindeki kusur belirlemesini ve buna bağlı olarak hükmedilmiş boşanmanın fer'i nitelikteki nafaka ve tazminat taleplerine yönelik hükümlerin temyizini engellemez. Kamu düzenini ilgilendirmediği sürece; hükmün bağlantılı ancak birbirinden ayrılabilen bölümleri bağımsız olarak temyiz edilebilir ve temyiz edilmeyen bölüm, temyiz edilen bölümün temyiz sonucundan etkilenmez.

Salt boşanma hükmünün gerekçeyle sıkı sıkıya bağlılığından söz edilemez. Boşanma hükmünün kamu düzeniyle ilgisi de bulunmamaktadır. Gerekçenin ( bu arada kusurun ) temyiz edilmesi, kendiliğinden boşanma hükmünün de temyiz edilmiş olmasını gerektirmez. Zaten, bu sebeple Türk Medeni Kanununun 166 ncı maddesinde boşanmada kusur ilkesine açıkça yer verilmemiş; kusur ilkesinden önemli ölçüde uzaklaşılmıştır. Kusur boşanmada Türk Medeni Kanununun 166 ncı maddesindeki "evlilik birliğinin temelinden sarsılması" olgusu içinde örtülü olarak, bir ölçüde varlığını korumaktadır. Oysa, yoksulluk nafakası ( T.M.K. m. 175 ) ile maddi ve manevi tazminat ( T.M.K. m. 174/1-2 ) talepleri bakımından kusurun belirlenmesi açıkça bir koşul olarak öngörülmüştür. Yoksulluk nafakasıyla tazminat taleplerinin yerinde olup olmadığının değerlendirilebilmesi için; diğer koşullar yanında kusur durum ve dağılımının belirlenmesi zorunludur. Bu sebeple yoksulluk nafakasıyla maddi ve manevi tazminatlara dair hükmün kusurluluk hali ve dağılımına bağlı olarak temyiz edilmesi durumunda; boşanma hükmü temyiz edilmese bile, zorunlu olarak kusur belirlemesi de temyiz incelenmesine tabi tutulacaktır, bu açıklamalar gözetildiğinde yukarda açıklandığı gibi; davacı koca tamamıyla kusurludur. Bu nedenle, mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul ederek, eşit kusur kabulüne bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermiş olması isabetsiz ( kuşkusuz, mahkeme tazminatlar için Türk Medeni Kanunun 174/1 ve 2 nci maddesindeki diğer koşulların da gerçekleşmiş olup olmadığını, ayrıca takdir Edecektir. ) olup; bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda 2. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi ve tazminatlara dair bölümlerinin BOZULMASINA, iştirak nafakasına yönelik hükmün yukarda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle, 24.10.2011 tarihinde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦TEDBİR VE İŞTİRAK NAFAKASI
♦MÜŞTEREK ÇOCUĞA TEDBİR VE İŞTİRAK NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Davalı koca vekilinin harcı kaydı bulunmayan katılma yolu ile temyiz talebinin incelenmesine yer olmadığına,

2-Davacı kadının temyizine gelince;

a- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre dava tarihi 11.10.2006 olduğu halde karar başlığında 13.7.2009 olarak yazılması maddi hataya dayalı olup yerinde düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

b- Müşterek çocuk T. H. 11.9.1990 doğumlu olup 11.9.2008 tarihinde ergin olmuştur. Boşanma hakkındaki hüküm ise 18.6.2009 tarihinde kesinleşmiştir. Müşterek çocuğun ergin olduğu tarihten itibaren de geçerli olacak şekilde tedbir ve iştirak nafakası taktiri usul ve yasaya aykırıdır. Ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir. ( HUMK. md. 438/7 )

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün; yukarıda 2/b bentte açıklanan nedenlerle mahkeme hüküm fıkrasının nafaka taktirine ilişkin 1 ve 2 nolu maddelerinin hükümden çıkarılmasına, 1. madde yerine "davalı baba yanında kalan 11.9.1990 doğumlu müşterek çocuk Turan Hakan için dava tarihi olan 11.10.2006 tarihinden ergin olduğu 11.9.2008 tarihine kadar 100 TL. tedbir nafakasının davacı anneden alınarak, davalı babaya verilmesine" 2. madde yerine "müşterek çocuk 11.9.2008 tarihinde ergin olduğundan iştirak nafakası hakkında karar verilmesine yer olmadığına" tümcelerinin yazılması suretiyle bu kısmının düzeltilmiş olarak, diğer yönlerinin ise 2/a bentte yazılı nedenlerle ONANMASINA, davalı temyiz itirazlarının ise 1. bentte açıklanan nedenlerle incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦YOKSULLUK NAFAKASI
♦MANEVİ TAZMİNAT
♦EVLİLİKTE KUSUR

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı koca tarafından, kusur belirlemesi, velayet, kişisel ilişki, nafakalar ve tazminatlar yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 13.04.2012 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı H. E. ile vekili ve karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı Ö. E. vekili geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının tüm, davacı-davalı kocanın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Mahkemenin de kabulünde olduğu gibi davacı-davalı kocanın birlik görevlerini yerine getirmemesine karşılık güven sarsıcı davranışlar sergileyen, eşine hakaret eden ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı-davacı kadın boşanmaya sebep olan olaylardan daha fazla kusurludur. Gerçekleşen bu durum karşısında davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin ( TMK m.175 ) reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.

3-Boşanmaya neden olan olaylarda eşine oranla daha az kusurlu bulunduğu anlaşılan davacı-davalı koca yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata ( TMK m. 174/1-2 ) hükmedilmesi gerekirken manevi tazminata ilişkin talebin reddi, maddi tazminat konusunda ise olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamış olması da usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 900 TL. vekalet ücretinin Özlem'den alınıp Hakan'a verilmesine, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Özlem'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 79.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Hakan'a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak. LEGES HUKUK

Katkılarından dolayı LEGES HUKUKA teşekkür ediyorum.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASINDAN AYRI AÇILAN NAFAKA DAVASI
♦NAFAKA DAVASININ BOŞANMA DAVASINDAN ÖNCE BAĞIMSIZ AÇILMASI
♦TEDBİR NAFAKASI TALEBİYLE BİRLİKTE YOKSULLUK NAFAKASI TALEBİ

DAVA : Taraflar arasındaki karşılıklı açılan "boşanma" davaları ile "nafaka" davasının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı ( kadın ) tarafından, birleşen nafaka davası ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Kocanın boşanma davasının kabulü yanında, davalı tarafından açılıp birleştirilen boşanma davası da, haklı görülerek kabul edildiğine ve boşanmada tarafların ikisi de aynı oranda kusurlu görüldüğüne göre, davalının boşanma davalarından önce 14.12.2010 tarihinde bağımsız olarak açmış olduğu, boşanma davalarıyla birleştirilerek görülen nafaka davasının da kabulü ile kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, "nafaka talebinde haklı olmadığının " benimsenmesi suretiyle bu davanın reddedilmesi doğru bulunmamıştır.

2-Davalı-davacı ( kadın ), birleştirilen nafaka davasına ilişkin dava dilekçesinde, "tedbir nafakası" talebiyle birlikte "boşanırlarsa yoksulluk nafakası" da istemiş, boşanma davasında ise "nafaka davası derdest olduğundan burada ayrıca nafaka" istemediklerini bildirmiştir. Nafaka davasındaki, boşanırlarsa yoksulluk nafakası olarak devamına ilişkin isteğini geri de almamıştır. Bu durumda davalı-davacı ( kadın )'ın yoksulluk nafakası talebinin bulunduğu kabul edilmelidir. Bu isteği hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm tesis edilmesi gerekirken, bu talebin nazara alınmaması da usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦EVLİLİK BİRLİĞİNİN SARSILMASI
♦KADININ AĞIR KUSURU
♦YOKSULLUK NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda davalı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği, çocuğu ile ilgilenmediği, eşine hakaret ettiği, davacı kocanın da birlik görevlerini yerine getirmediği, bu sebeple davacı koca da kusurlu ise de davalı kadının daha fazla kusurlu olduğu anlaşılmış bulunmasına göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Davalı kadın yoksulluk nafakası talebinde bulunduğu halde bu konuda olumlu ya da olumsuz bir kadar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırıdır ( HMK m. 26/1 )

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlerden yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.09.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦KOCANIN KUSURLU DAVRANIŞI
♦BOŞANMA DAVASI
♦BOŞANMA DAVASINA BAĞLI MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT TALEBİ
♦YOKSULLUK NAFAKASI
♦KOCANIN EŞİNİN GÜVENİNİ SARSMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar ve iştirak nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği düşünüldü:

KARAR : 1- ) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle iştirak nafakası konusunda infaz edilecek hükmün gerekçeli karardaki hüküm olduğunun anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- ) Toplanan delillerden; mahkemenin davacı kocaya kusur olarak yüklediği kocanın eşine fiziksel şiddet uygulaması olayından sonra, tarafların barışıp birlikte yaşamaya başladıkları; böylece, fiziksel şiddet boşanma nedeni olmaktan çıkmışsa da; davalı kadının açtığı bağımsız tedbir nafakası dosyasında da belirlendiği üzere; bu barışmadan sonra, davacı kocanın, ortak konuta eşinden gizli dinleme cihazı yerleştirerek eşinin güvenini sarstığı ailesinin evliliğe müdahalesine tepkisiz kaldığı anlaşılmaktadır. Davalı kadının ise, barışma olayından sonra gerçekleşmiş bir kusurlu davranışı kanıtlanamamıştır. Bu durumda, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasını gerektiren olaylarda, kusurun tamamen davacı koca da olduğunun kabulü gerekir. Davalı kadının az bile olsa, kusuru kanıtlanamamış ve davanın reddi gerekirken; boşanma kararı verilmesi hatalı ise de; bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir. Ancak, boşanma hükmünün temyiz edilmemiş olması; hükmün gerekçesindeki kusur belirlemesini ve buna bağlı olarak hükmedilmiş boşanmanın fer'i nitelikteki nafaka ve tazminat taleplerine yönelik hükümlerin temyizini engellemez. Kamu düzenini ilgilendirmediği sürece; hükmün bağlantılı ancak birbirinden ayrılabilen bölümleri bağımsız olarak temyiz edilebilir ve temyiz edilmeyen bölüm, temyiz edilen bölümün temyiz sonucundan etkilenmez.

Salt boşanma hükmünün gerekçeyle sıkı sıkıya bağlılığından söz edilemez. Boşanma hükmünün kamu düzeniyle ilgisi de bulunmamaktadır. Gerekçenin ( bu arada kusurun ) temyiz edilmesi, kendiliğinden boşanma hükmünün de temyiz edilmiş olmasını gerektirmez. Zaten, bu sebeple Türk Medeni Kanununun 166 ncı maddesinde boşanmada kusur ilkesine açıkça yer verilmemiş; kusur ilkesinden önemli ölçüde uzaklaşılmıştır. Kusur boşanmada Türk Medeni Kanununun 166 ncı maddesindeki "evlilik birliğinin temelinden sarsılması" olgusu içinde örtülü olarak, bir ölçüde varlığını korumaktadır. Oysa, yoksulluk nafakası ( T.M.K. m. 175 ) ile maddi ve manevi tazminat ( T.M.K. m. 174/1-2 ) talepleri bakımından kusurun belirlenmesi açıkça bir koşul olarak öngörülmüştür. Yoksulluk nafakasıyla tazminat taleplerinin yerinde olup olmadığının değerlendirilebilmesi için; diğer koşullar yanında kusur durum ve dağılımının belirlenmesi zorunludur. Bu sebeple yoksulluk nafakasıyla maddi ve manevi tazminatlara dair hükmün kusurluluk hali ve dağılımına bağlı olarak temyiz edilmesi durumunda; boşanma hükmü temyiz edilmese bile, zorunlu olarak kusur belirlemesi de temyiz incelenmesine tabi tutulacaktır, bu açıklamalar gözetildiğinde yukarda açıklandığı gibi; davacı koca tamamıyla kusurludur. Bu nedenle, mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul ederek, eşit kusur kabulüne bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermiş olması isabetsiz ( kuşkusuz, mahkeme tazminatlar için Türk Medeni Kanunun 174/1 ve 2 nci maddesindeki diğer koşulların da gerçekleşmiş olup olmadığını, ayrıca takdir Edecektir. ) olup; bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda 2. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi ve tazminatlara dair bölümlerinin BOZULMASINA, iştirak nafakasına yönelik hükmün yukarda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle, 24.10.2011 tarihinde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA SONUCU MADDİ TAZMİNAT
♦BOŞANMADA KUSUR
♦BOŞANMA SONUCU MADDİ DESTEĞİ YİTİRMEK

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Davalı kocanın temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

2- Davacı kadının temyiz itirazının incelenmesine gelince; Türk Medeni Kanunu'nun 174/1.maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi ( TMK.md.4, BK. Md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 79.50 ¨ temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦FİİLİ AYRILIK NEDENİNE DAYALI BOŞANMA DAVASI
♦MANEVİ TAZMİNAT
♦KİŞİLİK HAKLARINA SALDIRI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm kusur ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Davacı kocadan kaynaklanan ve davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir olayın varlığı ispat edilmemiştir. Türk Medeni Kanununun 166/son maddesi uyarınca, fiili ayrılık nedeniyle boşanma koşullarının gerçekleşmiş olması tek başına manevi tazminat verilmesi sebebi olamaz. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları oluşmadığından manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken; yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı görülmüştür.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Kaynak. LEGES HUKUK

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦VELAYET DAVASI
♦MÜŞTEREK ÇOCUĞUN ANNENİN BAKIM VE ŞEFKATİNE MUHTAÇ OLMASI
♦ÇOCUĞUN İADESİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Küçük Metehan, talepte bulunan anne Ç. G. ile davalı K. Y.'ın evlilik dışı ilişkisi sonucu 6.8.2008 tarihinde dünyaya gelmiş, davalı baba 6.7.2009 tarihinde çocuğu tanımış, bu suretle çocuk nüfusta baba hanesine kaydedilmiştir. Velayet, Gaziantep 3. Aile Mahkemesinin 2010/221 değişik iş sayılı kararı ile mutad meskene iade davası süresince tedbiren davalı babaya verilmişse de, bunun dışında velayete yönelik bir karar da bulunmamaktadır. Her ne kadar davalı baba, çocuğu tanımışsa da, velayet halen annededir. ( TMK. md. 337/1 ) Müşterek çocuk, yaşı itibarıyla annenin bakım ve şefkatine muhtaçtır. Çocuğun iadesi halinde fiziki ve psikolojik gelişiminin tehlikeye düşeceği yolunda ciddi bir kanıt getirilmediği gibi bu hususlar kanıtlanabilmiş de değildir. Sözleşmenin şartları gerçekleşmiştir. Davanın kabulü gerekirken, yazılı şekilde ret kararı verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦EVLİLİK SÖZLEŞMESİ
♦EŞYALARIN PAYLAŞILMASI
♦MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
♦EŞİT KUSURLU EŞ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm kusur tespiti, maddi ve manevi tazminat ile eşya alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Davalı kocanın şiddet uyguladığı ve başka kadınla birlikte olduğu hususundaki tanık anlatımlarının tamamı kadından duyuma dayalı olup itibar edilemez.

Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda ailesinin eşine müdahalesi ve hakaretine sessiz kalan davacı koca yanında eşine hakaret edip aşağılayan davacı kadının eşit kusurlu oldukları sabittir. Eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tzaminata hükmedilemez ( TMK. md. 174/1-2 ). Hal böyleyken, mahkemece sadece davalı koca kusurlu bulunarak Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmadığı halde, yazılı gerekçeyle davacı yararına maddi ve manevi tazminata karar verilmesi doğru değildir.

2-Eşya alacağına ilişkin temyiz itirazının incelenmesine gelince;

31.07.2008 günlü evlenme mukavelesinde bahsedilen eşyaların tarafların ortak malı olduğu, geçimsizlik halinde eşyaların yarısının iade edileceği veya yarı bedelinin ödenileceği kararlaştırılmıştır. Durum böyleyken, taraflarca kararlaştırılan sözleşmenin aksine, eşyaların tamamının davacı kadına ait olduğunun kabulüyle hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦EVİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦FİZİKSEL ŞİDDET VE HAKARET

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" ve "nafaka" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın, kadının birleşen nafaka davasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.

2-Davacı-davalı ( koca )'nın boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;

Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, evin kapısını kadının üzerine kilitleyerek evden ayrıldığı, sürekli alkol aldığı ve eşinin babasını arayarak "gel kızını al" dediği, sonrasında arayıp sormadığı; buna karşılık davalı-davacı kadının da eşine sürekli hakaret ettiği ve onu tehdit ettiği; Türk Medeni Kanununun 166/2 maddesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davacı-davalının boşanma davasının kabulüne ( TMK.md. 166/1 ) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple boşanma davası yönünden BOZULMASINA, 1. bentte açıklanan sebeple davalı-davacı kadının birleşen nafaka davası yönünden ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦VELAYET
♦KİŞİSEL İLİŞKİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle müşterek çocuk için takdir edilen nafakanın dava tarihinde boşanma hükmünün kesinleşme tarihine kadar tedbir, bu tarihten sonra iştirak nafakası olduğunun tabii bulunmasına göre davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Velayeti anneye verilen müşterek çocuk A.S., 09.09.2009 doğumlu olup, çok küçüktür. Yaşı nazara alındığında anne bakım ve şefkatine muhtaçtır. Müşterek çocuk A. S. ile baba arasında 1-31 Temmuz tarihleri arasında kurulan kişisel ilişki çocuğun yaşına göre uzun süreli olup, çocuğun bedeni ve fikri gelişmesi bakımından çocuğun yararına uygun olmayacağı gibi, davacı annenin velayet görevini gereği gibi yerine getirmesine de engel olacaktır. Şu halde, uygun olduğu anlaşılan diğer kişisel ilişki dönemleri yanında ayrıca yaz tatilinde Temmuz ayının, belirli bir bölümünü içerecek ve çocuğun baba yanında yatıya kalacağı şekilde daha az ve daha uygun süreli kişisel ilişki düzenlemesine karar verilmesi gerekirken; yazılı olduğu şekilde düzenleme yapılması doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple kişisel ilişki yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin 1. bentte belirtilen sebeple ONANMASINA,temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦KADININ AĞIR KUSURUNUN BULUNMAMASI
♦KADINA YOKSULLUK NAFAKASI TAKDİR EDİLMESİ

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı ( kadın ) tarafından; kusur belirlemesi, tazminatlar, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- Mahkemece uyulmasına karar verilen Dairemiz bozma ilamında davacı-davalı kocanın boşanmaya sebep olan olaylarda ağır kusurlu olduğu belirlendiği ve hükmün gerekçe kısmında kocanın ağır kusurlu olduğu açıklandığı halde hüküm fıkrasında taraflar eşit kusurlu kabul edilerek davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat ( TMK. m. 174/1-2 ) isteminin reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.

3- Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. ( TMK.m.175 ) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-davacı kadın daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı-davacı kadın .yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
♦SADAKAT YÜKÜMLÜLÜĞÜNE AYKIRI DAVRANIŞ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından; nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının, ergin çocuklarla ilgili nafaka isteği hakkında karar verilmemiş olmasında bir yanlışlık bulunmamasına göre bu yöne ilşkin temyiz itirazları yersizdir.

2- Tarafların, Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan sebeple boşanmalarına karar verilmiştir. Davacı tarafından daha önce açılan ve reddedilen boşanma davasında "davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, bu sebeple kusurlu olduğu" hükmen belirlenmiştir. Fiili ayrılık süresi içinde davalının kusuru ispatlanamamıştır. O halde boşanmaya sebep olan fiili ayrılıkta davacı tam kusurludur. Davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışı, davalının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Bu durumda boşanmada kusuru bulunmayan davalı yararına, boşanma yüzünden zedelenen mevcut veya beklenen menfaatleri karşılığı uygun miktarda maddi tazminat ( TMK. md 174/1 ) ve kişilik haklarına saldırı nedeniyle uygun miktarda, manevi tazminat ( TMK. md. 174/2 ) takdiri gerekirken, davalının bu isteklerinin reddi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda ( 2. ) bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının ( 1. ) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦ORTAK HAYATI TEMELİNDEN SARSACAK DERECEDE VE BİRLİĞİN DEVAMINA İMKAN BIRAKMAYACAK GEÇİMSİZLİK
♦BOŞANMA
♦YILLARDIR FİİLEN AYRI YAŞAMA
♦KADININ BAŞKA ERKEKLE İLİŞKİSİ BULUNDUĞUNA DAİR SÖYLENTİLER

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacının birlikte yaşadıkları süre içinde zaman zaman eşine fiziki şiddet uyguladığı, son olarak da 19.11.2001 tarihinde eşini ve yanındaki "Ahmet" isimli şahsı bıçakla yaraladığı, bu eyleminden dolayı mahkum olduğu, bu olaydan sonra tarafların fiilen ayrı yaşamaya başladıkları ve yaklaşık on yıldır ayrı oldukları, davalının sözü edilen olaydan sonra da Ahmet isimli şahısla zaman zaman görüştüğü, ortak çocukları Ertan'ın arkadaşı olduğu ifade edilen bu şahsın davalının oğluyla birlikte oturduğu eve girip çıktığı, davalı hakkında bu kişiyle ilişkisi olduğuna dair yaygın söylentinin bulunduğu, bu söylentiye de davalının açıklanan tutum ve davranışlarının yol açtığı anlaşılmaktadır. Davalının gerçekleşen bu tutum ve davranışı güven sarsıcı nitelikte olup, evlilikle bağdaşmaz. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Bu sonuca ulaşılmasında davacı ağır kusurlu ise de, davalı da kusurlu olup, tarafların yaklaşık on yıldır fiilen ayrı yaşamaları da dikkate alındığında davalının, açılan davaya itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğindedir ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamış, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi şartları davada gerçekleşmiştir.Bu şartlar altında tarafları birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya ( TMK m. 166/2 ) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.07.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦KÜÇÜĞÜN MUTAT İKAMETGAHINA DÖNMESİNİN TEMİNİ TALEBİ
♦ÇOCUĞUN İADESİ TALEBİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Toplanan delillerden; anne ve babanın 16.05.2006 tarihinde evlendikleri, annenin müşterek çocuk 20.12.2007 doğumlu Y. E.'yi 2011 yılı Mayıs ayında Türkiye'ye getirdiği ve babanın başvurusu üzerine küçüğün mutat ikametgahına dönmesinin temini için bu davanın açıldığı anlaşılmaktadır. Türkiye; kanuna aykırı olarak küçüklerin yerlerinin değiştirilmesinin zararlı etkilerinden korumak amacıyla "Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine Dair Sözleşme"�ye 03.01.1999 tarihinde katılmıştır. Sözleşmenin 12/1. maddesinde öngörülen süreye uyularak dava açılmış olup, toplanan delillere göre de geri dönmesinin çocuğun fiziki, psikolojik bir tehlikeye maruz kalacağı veya başka bir şekilde müsamaha edilmeyecek bir duruma düşeceğine dair ciddi bir riskin varlığı da ispat edilmemiştir (Söz.md.13/b).

Gerçekleşen bu durum karşısında, sözleşmedeki hükümlerin tedbir niteliğinde olduğu da dikkate alınarak iade kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iade edilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦YOKSULLUK NAFAKASI
♦TEDBİR NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kocanın boşanma davasının kabulü ve fer'ileri ile ziynetler yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının ziynetlere yönelik temyiz itirazları yersizdir.

2-Davalı-davacı kadının boşanma davası ile fer'ilerine ilişkin temyizinin incelenmesine gelince;

a-Toplanan delillerden; davalı-davacı kadının eşine tokat atması olayından sonra tarafların birlikte yaşamaya devam ettikleri, böylece bu davranışın davacı-davalı koca tarafından affedildiği en azından hoşgörü ile karşılanmış sayılması gerektiği; ancak daha sonra taraflar arasında gerçekleşen olaylarda eşini istemediğini sevmediğini söyleyen, eşine ve yakınlarına hakaret eden, ev işleri ile ilgilenmeyen davalı-davacı kadın ile eşinin bağımsız konut isteğine karşılık vermeyen, hamile olan eşinin annesi tarafından hakaret edilerek evden ayrılmasına sessiz kalan, eşinin babasına hakaret eden davacı-davalı kocanın evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşit oranda kusurunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece boşanmaya hükmedilmesi isabetlidir. Ancak; mahkemenin davalı-davacı kadının ağır kusurlu olduğuna ilişkin gerekçesi yerinde değilse de; belirlenen bu kusur durumuna göre de boşanma kararı verilebileceğinden, boşanma kararı sonucu itibarıyla doğru olmakla, boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle (HUMK.md.438/son) onanmasına karar verilmesi gerekmiş ve buna bağlı olarak davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

b-Davalı-davacı kadının yukarıda 1. bentte açıklandığı gibi, boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu bulunmasına ve ev hanımı olarak boşanmakla yoksulluğa düşeceğinin de gerçekleşmiş olması karşısında; Türk Medeni Kanununun 175. maddesi gereğince uygun miktarda yoksulluk nafakası takdir edilmemesi de doğru değildir.

c-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) ve (2/c) bentlerinde gösterilen sebeplerle tedbir ve yoksulluk nafakaları yönünden BOZULMASINA, boşanma davasının temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle, ziynet alacağına ilişkin bölümünün ise, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA SONUCU MADDİ TAZMİNAT
♦BOŞANMADA KUSUR
♦BOŞANMA SONUCU MADDİ DESTEĞİ YİTİRMEK

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Davalı kocanın temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

2- Davacı kadının temyiz itirazının incelenmesine gelince; Türk Medeni Kanunu'nun 174/1.maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi ( TMK.md.4, BK. Md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 79.50 ¨ temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦KUSUR ORANI
♦EŞLER ARASINDA CİNSEL İLİŞKİDEN KAÇINMA
♦CİNSEL İLİŞKİDEN KAÇINMA

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, boşanma ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Mahkemece davalı koca daha ağır kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; her iki tarafın da cinsel ilişkiden kaçınmak suretiyle boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu olduklarının kabulünün gerektiği anlaşılmaktadır. Hal böyleyken davalı kocanın ağır kusurlu olduğunun kabul edilmesi doğru değil ise de; davalının davacı ile aynı oranda kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, verilen boşanma kararı bu sebeple sonucu itibarıyla doğru olup, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle onanmasına ( HUMK.md.438/son ) karar vermek gerekmiş ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

2-Tarafların boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu olduğu, yukarıdaki bentte belirlendiğine göre, eşit kusurlu davacı lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup ( TMK.md.174/1-2 ) bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere boşanma ve fer'ilerine ilişkin bölümlerin oybirliğiyle, ziynet eşyalarına ilişkin bölüm yönünden, 13.06.2012 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Türk Medeni Kanununun 186/3. maddesine göre "Eşler birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar."� Türk Medeni Kanunu prensip olarak kadın erkek eşitliğini kabul etmiş bu nedenle de "eşlerin birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılacaklarını"� hüküm altına almıştır. Öte yandan "Eşler birlikte yaşamak, birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadırlar."� ( TMK. md. 185/3 )

Türk Medeni Kanunun "ispat yükü"� başlıklı 6. maddesine göre "Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür."� Somut olayda ispat yükünün davalıda olduğuna ilişkin özel bir düzenleme yoktur. Bu nedenle ispat yüküne ilişkin genel kuraldan ayrılmayı gerektirecek bir sebepte bulunmamaktadır.

Düğünde takılan ziynet eşyaları ve takılar kadına ait olup kişisel eşya niteliğindedir. Dava konusu edilen ziynet eşyalarından 33 adet çeyrek altının taraflarca bozdurulup ev için harcandığı, davalı tarafından beyan edilmiştir. Ailenin ortak giderleri için davalı tarafından bozdurulan ziynet eşyalarının davacının rızası ile bozdurulduğunun kabul edilmesi gerekir.

Ziynet eşyaları nitelik itibariyle rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen nev'i dendir. Bu sebeple nitelikleri itibariyle kadında bulunduğu karine olarak kabul edilir. Olağanın aksini iddia eden ispatla yükümlüdür. Niteliği itibariyle davacıda bulunması gereken ziynet eşyalarının aile içerisinde ihtiyaç duyulması halinde bu eşyaları elinde bulunduran eşin rızası ile bozdurulması olağan olandır. Bu durum Türk Medeni Kanunun 185/3 ve 186/3 maddeleri gereğince davacı eş için aynı zamanda bir yükümlülüktür. Bu sebeple somut olayda ispat yükü davacıya aittir. Davacı kadın kendisine ait ziynet eşyalarının rızası dışında ve iade şartıyla elinden alınıp bozdurulduğunu veya davalıda kaldığını ispat etmesi gerekir. Davacı da kendisine ait olan ve kural olarak kendisinde bulunması gereken ziynet eşyalarının rızası dışında veya iade şartıyla davalı tarafından elinden alınıp bozdurulduğunu veya davalı da kaldığını ispat edememiştir.

Davacı eş ailenin ortak giderleri için malvarlığından rızasıyla yaptığı katkıyı geri isteyemez. Davacının bu katkıyı kendisine ait ziynet eşyalarını bozdurarak yapmış olması sonucu değiştirmez. Türk Medeni Kanununun 186/3. maddesinin somut olayda uygulanmamasını gerektirecek bir hukuki gerekçede yoktur.

Bu sebeple temyize konu hükmün kabul edilen ziynet eşyalarına ilişkin bölümünün bozulması gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun hükmün bu bölümünün onanmasına ilişkin görüşüne katılmıyorum.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦KARŞILIKLI BOŞANMA İSTEMİ
♦EŞİN EVE DÖNMESİ İÇİN NOTER VASITASIYLA İHTARNAME
♦KUSURLU DAVRANIŞIN AFFI
♦MADDİ MANEVİ TAZMİNAT

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı koca tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve yarglama giderleri yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise, kocanın boşanma davasının kabulü ve kusur belirlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Toplanan delillerden, "tanık beyanlarında geçen ve mahkemece de boşanma sebebi olarak kabul edilen olaylardan sonra davalı-davacı kadının 21.07.2008 tarihide Kadıköy 24. noterliği vasıtasıyla kocanın eve dönmesi için ihtarname gönderdiği; buna karşılık davacı-davalı kocanın da boşanma davasından sonra barışmak için eşinin yanına giderek evlilik birliğini devam ettirmek istediğini bildirdiği anlaşılmaktadır. Bu durumda her iki taraf da birbirlerinin önceki kusurlu davranışlarını affetmiş veya en azından hoşgörü ile karşılamış duruma düşmüşlerdir. Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylara dayalı olarak boşanma kararı verilemez. Durum böyleyken, mahkemece her iki tarafın boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken; her iki davanın da kabulü ile boşanma kararı verilmesi yanlış olmuştur. Ne var ki, davalı-davacı kadının birleşen boşanma davasında verilen boşanma hükmü davacı-davalı koca tarafından temyiz edilmeyip kesinleştiğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir. Gerçekleşen bu duruma bağlı olarak da tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı gibi, taraflar birbirlerinin kusurlu davranışlarını affetmiş duruma düştüklerinden, taraflara yüklenebilecek bir kusurlu davranış kalmamıştır. Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi gereğince boşanma kararı verilebilmesi için, davalının az da olsa kusurlu olması gerekir. Davalı-davacı kadına bir kusur yüklenemeyeceğine göre, davacı-davalı kocanın boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken; mahkemece yazılı şekilde kocanın davasının kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.

3-Boşanmanın eki olan maddi ve manevi tazminata ( TMK.md.174/1-2 ) karar verilebilmesi için; tazminat yükümlüsü olan eşin boşanmaya neden olan olaylarda tamamen veya daha fazla kusurlu olması gerekir. Açıklandığı gibi, davalı-davacı kadın tarafından, kocaya gönderilen ihtar sonucu, davacı-davalı kocaya kusur yükleme imkanı kalmamıştır. Durum böyleyken, açıklanan hususlar gözetilmeden; davalı-davacı kadının tazminat taleplerinin reddi yerine, yazılı şekilde maddi ve manevi tazminat takdiri de doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kadın yararına, 3. bentte gösterilen sebeple de davacı-davalı koca yararına BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦ŞİDDETLİ GEÇİMSİZLİK
♦ORTAK HAYATIN TEMELDEN SARSILMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalının, ergin kızının bir erkekle arkadaşlığını bildiği halde, bunu kocasından gizlediği ve bunu öğrenen ve karşı çıkan kocasını “geri kafalı” diyerek aşağıladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya ( TMK.md. 166/1 )karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Davacının temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.07.2012 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY :

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerektiğini düşünüyorum.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦KOCANIN EŞİNİ İSTEMEDİĞİNİ SÖYLEMESİ
♦NAFAKA DAVASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-karşılık davalı ( kadın ) tarafından, kendi boşanma davası, birleşen nafaka ve velayet davaları yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- ) Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı-karşılık davacı ( koca )nın, eşini istemediğini söylediği ve birlikte yaşamaktan kaçındığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre davacı-davalının boşanma davasının kabulüne ( T.M.K. madde 166/1 ) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

2- ) Kadın tarafından boşanma davasından önce 6.7.2007 tarihinde bağımsız olarak açılan nafaka davası boşanma davasıyla birleştirilmiştir. Davalı-davacının, eşini istemediğini söyleyerek onunla birlikte yaşamaktan kaçındığı toplanan delillerle gerçekleştiğine göre, davacı-davalı ayrı yaşamakta ve nafaka talep etmekte haklıdır. Türk Medeni Kanunu'nun 197/2. maddesi gereğince davacı-davalı yararına uygun miktarda nafaka takdiri gerekirken, birleşen nafaka davasının reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükümün yukarda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, yukarda 1. bentteki bozma sebebine göre davacı-davalı kadının velayete ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, istenmesi halinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦EŞLERİN SORUMLULUĞU
♦TEDBİR NAFAKASI
♦BİRLİKTE YAŞAMAYA ARA VERME
♦AYRI YAŞAMA

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-davalı koca tarafından; kusur tespiti, tazminatlar, iştirak nafakası miktarına; davalı davacı kadın tarafından ise; kocanın kabul edilen boşanma davası ve ferileriyle kendi bağımsız tedbir nafakası davasında verilen hükme yönelik olarak her iki dava yönünden de temyiz edilmekle evrak okunup gereği düşünüldü:

KARAR : 1- ) Davalı-davacı kadının, kocanın açtığı boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Yapılan soruşturma, toplanan delillerden; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda, eşine tehdit ve hakarette bulunan, temyiz aşamasında dosyaya sunulan nüfus kayıt örneğinden de anlaşılacağı üzere başka bir kadınla ilişki kuran ve bu kadından olan 22.6.2010 doğumlu A. D. isimli çocuğu tanıdığı anlaşılan davacı-davalı koca tamamen kusurludur. Davalı-davacı kadının kusuru ispatlanamamış, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşulları da davada gerçekleşmemiştir.

Türk Medeni Kanununun 166. maddesi hükmünü tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek gerekmektedir. Çünkü böyle bir düşünce, kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği yönündeki temel hukuk ilkesine aykırı düşer. Diğer taraftan gene böyle bir düşünce tek taraflı iradeyle sistemimize aykırı bir boşanma olgusunu ortaya çıkarır. Boşanmayı elde etmek isteyen kişi karşı tarafın hiçbir eylem ve davranışı söz konusu olmadan, evlilik birliğini, devamı beklenmeyecek derecede temelinden sarsar, sonrada mademki birlik artık sarsılmış diyerekten boşanma doğrultusunda hüküm kurulmasını talep edebilir.

Öyle ise Türk Medeni Kanununun 166. maddesine göre boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp daha fazla kusurlu bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır.

Az kusurlu eş boşanmaya karşı çıkarsa bu halin tespiti dahi tek başına boşanma kararı verilebilmesi için yeterli olamaz. Az kusurlu eşin karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmalı, eş ve çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığı anlaşılmalı dır. ( T.M.K. madde 166/2 )

Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmemiştir. Bu durumda açıklanan sebeple isteğin reddi gerekirken yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

2- ) Davalı-davacı kadının açtığı tedbir nafakası davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

a- )Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davalı-davacı kadının açtığı Türk Medeni Kanununun 197 nci maddeye dayalı davasından kendisi için hükmedilen tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazı yersizdir.

b- )Davalı-davacı kadının yanında bulunan velayete tabi ortak çocuk yararına tedbir nafakası talebiyle ilgili temyizine gelince;

Eşler, varsa ortak çocuklarının bakım, eğitim ve gözetimine beraberce özen göstermek; bu görevlerin gerektirdiği giderleri yine birlikte karşılamak yükümlülüğü altındadır ( T.M.K. madde 185/3-327/1 ). Ortak çocuk için ayrı yaşamada haklı olmanın kanıtlanması gerekmez. Hakimin eşlerin birlikte yaşamaya ara vermesi durumunda çocuklar yönünden gerekli önlemleri alması gerekir ( T.M.K. madde 197/son ). Açıklanan nedenlerle, davalı-davacı anne yanında bulunan müşterek çocuk Batuhan yönünden bağımsız tedbir nafakası davasının kabulü ile; ortak çocuk için davalı-davacı anne yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken; yazılı şekilde istemin reddine karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda 1. ve 2/b, bentlerinde gösterilen sebeplerle davacı-davalı kocanın boşanma davası ve davalı-davacı kadının müşterek çocuk için talep ettiği tedbir nafakası davası yönünden davalı-davacı kadın yararına BOZULMASINA, davalı-davacı kadının kendisi için talep ettiği tedbir nafakası yönünden yukarda 2/a bendinde gösterilen sebeplerle ONANMASINA, davacı-davalı kocanın temyiz itirazlarının ve davalı-davacı kadının, kocanın boşanma davasının ferilerine dair temyiz itirazlarının ise bozma nedenine göre şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istenmesi halinde yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle, 27.10.2011 gününde karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦KADININ AĞIR KUSURU

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle, davalı-davacı kadının eşine kötü davranmasına, sevmediğini, yaşlandığında bakamayacağını, emekli olunca ayrılacağını söylemesine, evlilik birliğinin üzerine yüklediği yükümlülükleri gereği gibi yerine getirmemesine ve son olayda da darp etmesine karşılık davacı-davalı kocanın da son olayda eşini darp ettiği, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davalı-davacı kadının daha ağır kusurlu bulunduğu ve Türk Medeni Kanunu 166/2. madde koşullarının oluştuğu anlaşıldığından davalı-davacı kadının boşanma davasının da kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.

SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle davalı-davacı kadının reddedilen boşanma davası yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-davalı kocanın kabul edilen boşanma davasına yönelik ve diğer temyiz itirazlarının ise şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦ANLAŞMALI BOŞANMA DAVASI
♦YARGILAMA GİDERİ/VEKALET ÜCRETİ
♦BOŞANMA DAVASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Davacı ve vekili 27.07.2011 günlü oturumda yargılama gideri ve vekalet ücreti istemediklerini beyan ettikleri halde, davalın yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması doğru değil ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzeltilerek onanması gerekmiştir ( HUMK.md.438/7 ).

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasının yargılama giderine ilişkin 10 ve vekalet ücretine ilişkin 11. paragraflarının hüküm fıkrasından tamamen çıkarılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.06.2012 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY :

Anlaşmalı boşanma davalarında "anlaşmayı bozma" konusunda anlaşmanın tarafı olan eşler eşit hak ve yetkiye sahiptir.

Farklı düşünüyorum

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦KOCANIN EŞİNE GÖNDERDİĞİ MESAJLARIN NİTELİĞİ
♦ORTAK HAYATIN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦EŞİT KUSURLU TARAFLARIN BOŞANMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükümün her iki dava yönünden temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 15.3.2011 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşılık davalı S. Y. ile vekili ve karşı taraf temyiz eden davalı-karşılık davacı S. Y. vekili geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-karşılık davalı kadın açtığı boşanma davasını sürdürdüğüne göre davalı-karşılık davacıya gönderdiği mesajlar yaşanan hadiselerden dolayı davalı-karşılık davacı kocanın kendisini sorgulamasına yönelik olup, af niteliğinde değildir. Davalı-karşılık davacı koca ve annesinin de davacı-karşılık davalı kadına şiddet uyguladığı, evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-karşılık davalı kadın dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre davacı-karşılık davalı kadının da davasının kabulü ile boşanmaya ( TMK. md. 166/1 ) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükümün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre kocanın boşanma davası ile fecilerine yönelik temyiz itirazları ile davalı-karşılık davacı kocanın tedbir nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 825,00 TL. vekalet ücretinin Sü...'dan alınıp Se...'ya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU

♦BOŞANMA DAVASI
♦MADDİ TAZMİNATIN BELİRLENMESİ
♦DAHA FAZLA KUSURLU OLAN EŞ
♦TARAFLARIN SOSYAL VE EKONOMİK DURUMLARININ TESPİTİ

DAVA : Taraflar arasındaki “boşanma, tazminat vs.” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5.Aile Mahkemesince asıl davanın kabulüne; birleşen davaların da kısmen kabulüne dair verilen 29.04.2009 gün ve 2007/411 E.2009/564 Sayılı kararın incelenmesi davacı ve davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 26.10.2010 gün ve 2009/15813-2010/17671 Sayılı ilamı ile;

( ... 1- )Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemeninde kabulünde olduğu gibi boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kocanın daha ziyade kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davacı-davalı kocanın tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- )Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır.

Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile B.K.nun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat ( TMK.md.174/1 ) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

3- )Davacı-davalı kocanın boşanmaya sebep olan olaylarda daha ağır kusurlu olduğu ve ağır kusurlu eş yararına manevi tazminata hükmedilemeyeceği nazara alınmadan koca yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamıştır... ),

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

H.G.K.’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Asıl dava şiddetli geçimsizlik nedenine dayalı boşanma ve manevi tazminat istemine ilişkin; birleşen davalar ise ayrılık,nafaka,şiddetli geçimsizlik nedenine dayalı boşanma ve maddi-manevi tazminat taleplerine ilişkindir.

Yerel Mahkemece asıl ve birleşen boşanma davalarının kabulüne; asıl davada davacı koca lehine manevi tazminata; birleşen ayrılık davası konusunda karar vermeye yer olmadığına; davalı-davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminata, davalı-davacı kadın ve çocuk lehine nafaka ödenmesine karar verilmiş olup;

hükmün taraflarca temyizi üzerine Özel Dairece, asıl ve birleşen boşanma davalarının kabulüne dair karar ile davalı-davacı kadın lehine hükmedilen manevi tazminat,nafaka yönünden ( müşterek çocuk ve davalı-davacı kadın için ) verilen hükmün ONANMASINA;

Davacı-davalı koca lehine hükmedilen manevi tazminatın kabulü ve davalı-davacı kadın lehine hükmedilen maddi tazminat miktarı yönünden hükmün BOZULMASINA karar verilmiş olup;

Mahkemece bozma ilamının davacı-davalı Osman lehine hükmedilen manevi tazminatın reddi gerektiğine dair kısmına uyulmuş;

Davalı-davacı kadın lehine hükmedilen maddi tazminat miktarı yönünden bozulan kısma direnilmiştir. Bu sebeple boşanma,nafaka ve manevi tazminat yönlerinden karar kesinleşmiştir.

H.G.K. önüne gelen uyuşmazlık, davalı-davacı kadın lehine hükmedilen 20.000 YTL maddi tazminat miktarının az olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden davacı eşinin Karayolları`nda işçi olduğu, yılda bir kere ikramiye aldığı, adına kayıtlı Ankara ili Keçiören ilçesinde 31658 ada 4 numaralı parselde kayıtlı 4 ve 10 numaralı bağımsız bölümlerin bulunduğu, bu taşınmazlardan birinde kendisi, birinde de davalı kadının oturduğu; davalı kadının ev hanımı olup çalışmadığı, engelli çocuğunun bakımını üstlendiği,üzerine kayıtlı taşınmazı bulunmadığı gibi başkaca bir gelirinin olduğunun kanıtlanamadığı da anlaşılmaktadır. Ankara`da yaşayan, engelli çocuğunun bakımını da davalı kadının üstlendiği ortadadır.

Öte yandan iki evi ve düzenli maaşı bulunan davacı eş boşanmayı doğuran olaylarda daha fazla kusurlu olduğuna göre , boşanmanın yarattığı sonuçlara katlanmalıdır.

Bu durumda; Özel Daire bozma ilamında da değinildiği gibi, tarafların sosyal ve ekonomik durumları,kusur derecesi, paranın alım gücü gözetilerek, mevcut veya beklenen menfeati boşanma yüzünden ihlal edilen davalı kadın yararına daha uygun miktarda maddi tazminata hükmedilmelidir ( 4721 s.TMK 174/1.madde ).

Yerel Mahkemenin direnme kararı açıklanan sebeplerle bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı-birleşen dava davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, hükmün tebliği tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.07.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU

♦BOŞANMA DAVASI
♦TEPKİ OLARAK GÖNDERİLEN TELEFON MESAJI
♦TANIK BEYANI
♦TEDBİR NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki “boşanma” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 5.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 26.3.2009 gün ve 2008/605-2009/279 Sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 9.6.2010 gün ve 2009/9797 E. 2010/11426 K. sayılı ilamı ile;

( ... 1- Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir.

Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

2- )boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına ( TMK. md.186/1 ) geçimine, ( TMK md.185/3 ) malların yönetimine ( TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215 ) ve çocukların bakım ve korunmasına ( TMK.md.185/2 ) dair geçici önlemleri kendiliğinden ( resen ) almak zorundadır ( TMK.169 ).

O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak ve davacı kocanın askerde bulunduğu dönemler haricinde kalan süre için davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, bu yönün düşünülmemesi doğru olmamıştır... ),

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

H.G.K.nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, boşanma ve nafaka istemine ilişkindir.

Mahkemece, boşanma isteminin kabulüne, davalı kadının nafaka isteminin reddine dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine yukarda başlık bölümünde belirtilen gerekçe ile bozulmuştur.

Bozma üzerine yapılan yargılama sonunda; mahkemece, bozma ilamındaki ( 1 ) numaralı bende karşı direnilmiş, bozma ilamında ( 2 ) numaralı bentte gösterilen nedenlere uyularak davalı kadın yararına tedbir nafakasına hükmedilmiştir.

1- ) Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle mahkemenin boşanmaya esas olarak aldığı tanık beyanlarında belirtilen telefon mesajındaki sözlerin davacının davranışlarına tepki ve kızgınlık sonucu olduğunun kabulü gerekmesine ve böyle bir davranışın başka bir delil ile de kanıtlanamamasına göre H.G.K.’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu sebeple direnme kararı bozulmalıdır.

2- ) Mahkemece, Özel Daire’nin ( 2 ) numaralı bozma gerekçesine uyularak, davalı kadın yararına nafaka hükmedilmiştir. Tayin olunan nafakaya yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi H.G.K.’nda yapılamayacağı için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gereklidir.

SONUÇ : 1- ) Yukarıda ( 1 ) numaralı bentte yazılı sebeplerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA,

2- ) ( 2 ) numaralı bentte gösterilen sebepten dolayı uyulan kısım yönünden davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 2.Hukuk Dairesine gönderilmesine, uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 2. görüşmede, 27.06.2012 günü oyçokluğu ile karar verildi

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU

♦BOŞANMA DAVASI
♦MANEVİ TAZMİNAT TALEBİ
♦HATA

DAVA : Taraflar arasındaki “boşanma,manevi tazminat vs.” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bursa 2.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.05.2008 gün ve 2006/984 E., 2008/518 K., sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 29.9.2009 gün ve 2008/13412 E., 2009/16240 K., sayılı ilamı ile;

(... 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yersizdir.

2-)Davalı kadının manevi tazminat istemi konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır...),

Gerekçesiyle hükmün yukarda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlerinin ise 1. bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, karar verilerek dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece direnme kararı verilmiştir.

H.G.K.’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunun 166/son maddesine göre açılan boşanma davası;karşı istek nafaka ve manevi tazminata ilişkindir.

Yerel mahkemece, ayrılıkta ve geçimsizlikte davacının kusurlu olduğu, geçimsizliğe sebep olan olayların davalının kişilik haklarına saldırı niteliği taşıdığı, boşanmakla yoksulluğa düşeceği, evlilik birliğinin müşterek hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı anlaşılmakla, davanın kabulüyle tarafların boşanmalarına, ekonomik ve sosyal durumları göz önüne alınarak davalı yararına 250,00.YTL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 10.000,00.YTL manevi tazminat taktirine karar verilmiştir.

Hüküm taraflarca temyiz edilmiş ve Özel Dairece yukarda başlık bölümüne metni aynen alınan gerekçelerle kısmen bozulmuştur.

Her ne kadar bozma ilamında davalı eşin manevi tazminat istemi konusunda karar verilmediği ve bu konuda bir karar verilmesi gerektiği belirtilmişse de, bu hususun sehve dayalı olduğu, gerçekte yerel mahkemece davalı eş lehine 10.000,00.YTL manevi tazminata hükmedildiği açıkça anlaşılmaktadır.

Bu nedenlerle; yerel mahkemenin direnme gerekçesi usul ve yasaya uygun olup, yerindedir.

Ne var ki, bozma nedenine göre manevi tazminat yönünden işin esasına yönelik diğer temyiz itirazları dairece incelenmediğinden, bu inceleme yapılmak üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, yerel mahkemenin direnmesi uygun olup; davalının işin esasına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 2.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 07.03.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦VELAYET
♦KİŞİSEL İLİŞKİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle müşterek çocuk için takdir edilen nafakanın dava tarihinde boşanma hükmünün kesinleşme tarihine kadar tedbir, bu tarihten sonra iştirak nafakası olduğunun tabii bulunmasına göre davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Velayeti anneye verilen müşterek çocuk A.S., 09.09.2009 doğumlu olup, çok küçüktür. Yaşı nazara alındığında anne bakım ve şefkatine muhtaçtır. Müşterek çocuk A. S. ile baba arasında 1-31 Temmuz tarihleri arasında kurulan kişisel ilişki çocuğun yaşına göre uzun süreli olup, çocuğun bedeni ve fikri gelişmesi bakımından çocuğun yararına uygun olmayacağı gibi, davacı annenin velayet görevini gereği gibi yerine getirmesine de engel olacaktır. Şu halde, uygun olduğu anlaşılan diğer kişisel ilişki dönemleri yanında ayrıca yaz tatilinde Temmuz ayının, belirli bir bölümünü içerecek ve çocuğun baba yanında yatıya kalacağı şekilde daha az ve daha uygun süreli kişisel ilişki düzenlemesine karar verilmesi gerekirken; yazılı olduğu şekilde düzenleme yapılması doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple kişisel ilişki yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin 1. bentte belirtilen sebeple ONANMASINA,temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦EVİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦FİZİKSEL ŞİDDET VE HAKARET

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" ve "nafaka" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın, kadının birleşen nafaka davasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.

2-Davacı-davalı ( koca )'nın boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;

Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, evin kapısını kadının üzerine kilitleyerek evden ayrıldığı, sürekli alkol aldığı ve eşinin babasını arayarak "gel kızını al" dediği, sonrasında arayıp sormadığı; buna karşılık davalı-davacı kadının da eşine sürekli hakaret ettiği ve onu tehdit ettiği; Türk Medeni Kanununun 166/2 maddesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davacı-davalının boşanma davasının kabulüne ( TMK.md. 166/1 ) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple boşanma davası yönünden BOZULMASINA, 1. bentte açıklanan sebeple davalı-davacı kadının birleşen nafaka davası yönünden ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦EŞİT KUSUR
♦GEREKÇENİN DOĞRU BULUNMAMASI
♦EŞİT KUSURLU EŞ YARARINA TAZMİNAT

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve birlik görevlerini yerine getirmediği; buna karşılık davacı kadının da bir süre bir başka erkekle birlikte yaşamak suretiyle sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı sabit olmakla birlikte buna tarafların açıklanan eşit kusurlu davranışlarının neden olduğunun kabulü gerekir. Durum böyleyken, mahkemece boşanma kararı verilmesi doğru olmakla birlikte kadının sadakatsiz davranışlarına son vererek baba evine döndüğünden kocanın daha ağır kusurlu olduğuna ilişkin gerekçesi isabetli değildir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/son maddesi uyarınca; karar usule ve Kanuna uygun olup da gösterilen gerekçe doğru bulunmazsa, gerekçe değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağından; mahkemenin kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

3-Yukarıda ikinci bentte açıklandığı gibi; taraflar eşit kusurludur. Eşit kusurlu eş yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesindeki tazminatlara karar verilemez. Durum böyleyken; mahkemece davacı kadının maddi ( TMK.md.174/1 ) ve manevi ( TMK.md.174/2 ) tazminat taleplerinin reddi yerine, kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple, davacı yarına hükmedilen maddi ve manevi tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.06.2012 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY :

Evlilik birliği sona ermeden Burak Demirci isimli kişi ile bir süre karı koca hayatı yaşayarak Türk Medeni Kanununun 185/3. maddesindeki sadakat yükümlülüğünü ağır şekilde ihlal eden davacı kadının birlik görevlerini yerine getirmeyen ve kendisine basit şiddet uygulayan davalı eşine göre daha ziyade kurlu olduğunu düşünüyorum.

Bu nedenle değerli çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦KADININ AĞIR KUSURUNUN BULUNMAMASI
♦KADINA YOKSULLUK NAFAKASI TAKDİR EDİLMESİ

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı ( kadın ) tarafından; kusur belirlemesi, tazminatlar, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- Mahkemece uyulmasına karar verilen Dairemiz bozma ilamında davacı-davalı kocanın boşanmaya sebep olan olaylarda ağır kusurlu olduğu belirlendiği ve hükmün gerekçe kısmında kocanın ağır kusurlu olduğu açıklandığı halde hüküm fıkrasında taraflar eşit kusurlu kabul edilerek davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat ( TMK. m. 174/1-2 ) isteminin reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.

3- boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. ( TMK.m.175 ) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-davacı kadın daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı-davacı kadın .yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦KUSUR

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Mahkemece, davalı tam kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Toplanan delillerden, davalının eşine sürekli hakaret ettiği gerçekleşmiş ise de, davacının da evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği, eşinin hastalığında bakım ve tedavisi ile ilgilenmediği, eşine sürekli şiddet uyguladığı ve "alın kızınızı götürün" diyerek eşini ve çocuğunu eşinin babaevine gönderdiği, bir daha onlarla temas kurmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davacı kocanın daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, davalının tamamen kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, gerçekleşen kusur durumunda da boşanma kararı verilmesi ( TMK m. 166/2 ) gerektiğinden; verilen boşanma kararı sonucu itibariyle doğrudur. Bu nedenle, davalının bu yöne ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile, boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin açıklanan şekilde değiştirilmesi suretiyle onanması gerekmiştir ( HUMK m. 438/son ).

2-Boşanmaya neden olan olaylarda davacı kocanın ağır kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, davalı kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken; bu taleplerin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmesi suretiyle ONANMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA
♦MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT
♦SADAKAT YÜKÜMLÜLÜĞÜNE AYKIRI DAVRANIŞ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından; nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının, ergin çocuklarla ilgili nafaka isteği hakkında karar verilmemiş olmasında bir yanlışlık bulunmamasına göre bu yöne ilşkin temyiz itirazları yersizdir.

2- Tarafların, Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan sebeple boşanmalarına karar verilmiştir. Davacı tarafından daha önce açılan ve reddedilen boşanma davasında "davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, bu sebeple kusurlu olduğu" hükmen belirlenmiştir. Fiili ayrılık süresi içinde davalının kusuru ispatlanamamıştır. O halde boşanmaya sebep olan fiili ayrılıkta davacı tam kusurludur. Davacının sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışı, davalının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Bu durumda boşanmada kusuru bulunmayan davalı yararına, boşanma yüzünden zedelenen mevcut veya beklenen menfaatleri karşılığı uygun miktarda maddi tazminat ( TMK. md 174/1 ) ve kişilik haklarına saldırı nedeniyle uygun miktarda, manevi tazminat ( TMK. md. 174/2 ) takdiri gerekirken, davalının bu isteklerinin reddi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda ( 2. ) bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının ( 1. ) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦VELAYET
♦İDRAK ÇAĞINDA OLAN ÇOCUĞUN VELAYETİNİN BABASINA VERİLMESİNİ TALEP ETMESİ
♦BABAYA VELAYETİN VERİLMESİ
♦ANNENİN ÇOCUĞA FİZİKSEL ŞİDDET UYGULAMASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle birleşen davada, davalı-davacı annenin boşanma kararı ile birlikte velayetleri kendisine verilen ve halen yanında kalan müşterek çocukları Okan ve Gürkan için iştirak nafakası talep etmiş olmasına ve mahkemece de bu iki çocuk için ayrı ayrı 350'şer TL iştirak nafakasına hükmedildiğinin anlaşılmasına göre; davacı-davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Mahkemece 1997 doğumlu tarafların ortak çocuğu Volkan'ın velayetinin boşanma kararı ile davalı-davacı anneye verilmiş olmasına karşılık; toplanan delillerden, çocuğun sürekli babasıyla birlikte yaşadığı, velayetinin babasına verilmesini talep ettiği ve annenin bu çocuğa fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. İdrak çağında olan bu çocuğun açıkladığı görüşüne değer verilmemesini gerektirebilecek ve çocuğun üstün yararı olabilecek nitelikte bir durum mevcut değildir. O halde; Volkan'ın velayetinin davacı-davalı babaya verilmesi gerekirken; yazılı gerekçeyle reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BABA İLE ÇOCUKLAR ARASINDA KİŞİSEL İLİŞKİ KURULMASI
♦DİNİ BAYRAMLARDA KİŞİSEL İLİŞKİ

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı koca tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve kişisel ilişki yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ile nafakaların miktarı ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanma davası içinde istenen ve hüküm altına alınan Türk Medeni Kanunun 174. maddesinden kaynaklanan ve boşanmanın eki sayılan tazminatların reddi ve kabulü halinde taraflar lehine ayrıca vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin tabii bulunmasına göre, davalı kadının tüm, davacı kocanın ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.

2-Tarafların aynı şehirde oturdukları anlaşılmaktadır. Velayetleri davalı anneye bırakılan müşterek çocuklar ile davacı baba arasında kurulacak kişisel ilişkilerde çocukların üstün yararı yanında, babalık duygularının da tatmin edilmesi gerekmektedir. Mahkemece her ayın birinci ve üçüncü haftalarında kurulan kişisel ilişki ile dini bayramlarda kurulan kişisel ilişkinin yatılı olmaması ve Temmuz ayında kurulan kişisel ilişkinin de süre yönünden yetersiz olduğu anlaşılmaktadır. O halde, mahkemece, tarafların aynı şehirde oturdukları dikkate alınarak yaş sınırlaması da yapılmaksızın daha uygun süre ile kişisel ilişki kurulması gerekirken yazılı olduğu şekilde yetersiz kişisel ilişki kurulması doğru olmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kişisel ilişki yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 90.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.07.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦FİZİKSEL ŞİDDET UYGULAMASINDAN DOLAYI CEZALANDIRILAN KOCA
♦EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
♦KADINA KARŞI ŞİDDET

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Davalı kocanın boşanma davasının açılması tarihinden önce, 2010 yılında davacı eşine fiziksel şiddet uygulaması eyleminden dolayı Ankara 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/860 esas-2011/35 karar sayılı ilamıyla cezalandırılmasına karar verildiği ve ceza hükmünün kesinleştiği anlaşılmaktadır. Borçlar Kanununun 53. maddesi ( yeni Türk Borçlar Kanunu m.74 ) uyarınca ceza mahkemesinin eylemin gerekçekleştiğine ilişkin mahkumiyet kararının hukuk hakimini bağlayacağı göz önüne alındığında; mahkemenin kocanın şiddet olayının eski olay olduğuna yönelik değerlendirmesinde bir isabet bulunmamaktadır. Bu durumda, davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uygulamak suretiyle kusurlu ve bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olduğunun anlaşılmasına, davacı kadının da kusurlu bir davranışının kanıtlanamamasına göre; davanın kabulü ile boşanmaya ( TMK.m.166/1 ) karar verilecek yerde; yetersiz gerekçeyle davanın reddine hükmedilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦ASGARİ YAŞAM GEREKSİNİMLERİ
♦EŞİN GELİR DURUMUNUN İYİ OLMASI
♦YOKSULLUK NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Yoksulluk nafakasının amacı, boşanma sonucunda yoksulluğa düşecek olan ve boşanmada daha fazla kusuru bulunmayan eşin, asgari yaşam gereksinimlerinin karşılanmasıdır. Davacı emekli olup, düzenli ve sürekli emekli maaşının bulunduğu ve kendisine ait iki konutunun olduğu toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Davacının mevcut geliri ve malvarlığı dikkate alındığında boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği kabul edilemez. Bu husus gözetilmeden yetersiz gerekçe ile davacı yararına yoksulluk nafakası takdir edilmesi doğru bulunmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.07.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

♦BOŞANMA DAVASI
♦YOKSULLUK NAFAKASI
♦TEDBİR NAFAKASI

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kocanın boşanma davasının kabulü ve fer'ileri ile ziynetler yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının ziynetlere yönelik temyiz itirazları yersizdir.

2-Davalı-davacı kadının boşanma davası ile fer'ilerine ilişkin temyizinin incelenmesine gelince;

a-Toplanan delillerden; davalı-davacı kadının eşine tokat atması olayından sonra tarafların birlikte yaşamaya devam ettikleri, böylece bu davranışın davacı-davalı koca tarafından affedildiği en azından hoşgörü ile karşılanmış sayılması gerektiği; ancak daha sonra taraflar arasında gerçekleşen olaylarda eşini istemediğini sevmediğini söyleyen, eşine ve yakınlarına hakaret eden, ev işleri ile ilgilenmeyen davalı-davacı kadın ile eşinin bağımsız konut isteğine karşılık vermeyen, hamile olan eşinin annesi tarafından hakaret edilerek evden ayrılmasına sessiz kalan, eşinin babasına hakaret eden davacı-davalı kocanın evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşit oranda kusurunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece boşanmaya hükmedilmesi isabetlidir. Ancak; mahkemenin davalı-davacı kadının ağır kusurlu olduğuna ilişkin gerekçesi yerinde değilse de; belirlenen bu kusur durumuna göre de boşanma kararı verilebileceğinden, boşanma kararı sonucu itibarıyla doğru olmakla, boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle (HUMK.md.438/son) onanmasına karar verilmesi gerekmiş ve buna bağlı olarak davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

b-Davalı-davacı kadının yukarıda 1. bentte açıklandığı gibi, boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu bulunmasına ve ev hanımı olarak boşanmakla yoksulluğa düşeceğinin de gerçekleşmiş olması karşısında; Türk Medeni Kanununun 175. maddesi gereğince uygun miktarda yoksulluk nafakası takdir edilmemesi de doğru değildir.

c-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) ve (2/c) bentlerinde gösterilen sebeplerle tedbir ve yoksulluk nafakaları yönünden BOZULMASINA, boşanma davasının temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle, ziynet alacağına ilişkin bölümünün ise, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.